Werken aan een duurzame samenleving is meer dan duurzame energieopwekking, mobiliteit, afvalscheiding en hergebruik. Duurzaamheid gaat ook over de inrichting van de openbare buitenruimte: wonen, (agrarisch) ondernemerschap en beheer en onderhoud. Over innovaties in het aanbestedingsbeleid, behoud van cultuurhistorische en ecologische waarden, economisch rendement en financiële duurzaamheid. En ook over ruimte voor initiatieven, samenhang in beleid, nieuwe vormen van participatie en over lokale, regionale en (inter)nationale samenwerking. Over het nemen van medeverantwoordelijkheid voor de sociale en ecologische gevolgen van onze levensstijl, ook ver buiten onze grens. 

Kortom: duurzaamheid gaat over de manier waarop we in de toekomst willen wonen, werken, leren en leven. Een duurzame toekomst vraagt om een wezenlijk andere manier van handelen door inwoners, bedrijven, instellingen, bezoekers en de overheid, op diverse niveaus. Met als uiteindelijk doel een samenleving waarin afval niet meer bestaat, kringlopen gesloten zijn. Zo geeft men invulling aan duurzaamheid door te koersen op een circulaire samenleving: een samenleving waarbij alle facetten van het gebruik van water, energie en grondstoffen aangepakt worden vanuit nieuwe maatschappelijke en innovatieve (economische) invalshoeken. 

Deze dynamische tijd vraagt ook om een open overheid die kennis, ondernemen en menselijke waarden verbindt. Samenwerking dus tussen maatschappelijke organisaties, bedrijfsleven en kennisinstituten. Dát en het toepassen van innovaties in de praktijk staan centraal in het denken over duurzaamheid. 

Veel mensen willen meewerken aan en meedenken over verduurzaming van hun leefomgeving. Maar dan moeten we dat, van jongs af aan, wel leren: op school en in de samenleving zelf. Daarom is er een thema gekozen dat velen waarschijnlijk zal kunnen aanspreken: de keten tussen cacaoproductie en chocolaconsumptie. Het gaat niet per se om dit product (want er zijn er veel meer denkbaar) maar om het inzichtelijk maken van de complexiteit van die keten: tussen kleinschalige cacaoboer in Afrika en Zuid-Amerika en grootschalige consumptie in een land als Nederland. De vraag is dan, uit educatief oogpunt: wat kan die Nederlandse consument eventueel doen om die keten verder te verduurzamen? Kan die wel iets doen? 

Deelnemers, sprekers en doelen
Deelnemers zijn diegenen die als hoofd- of neventaak in/aan NME (in brede betekenis) werken.

De beoogde doelen van de Oriëntatiedagen zijn:

• Bijscholing/training van NME-deelnemers (vakmatig, samenwerken met partners, competenties);
• Bijdragen aan inzicht in de mogelijkheden van educatie/onderwijs voor het verduurzamen van de ‘cacaoketen’ (als voorbeeld van een mondiaal, complex duurzaamheidsvraagstuk).